Akullnajat në Himalaja janë fatkeqësi e “panjohur” mjedisor për të ardhmen

Mjedisi

Me një sipërfaqe prej 3500 km. Nga Afganistani në Mianmar, në zonën malore Hindu Kush-Himalaja (HKH) është quajtur “pol i tretë” nga shkencëtarët për shkak të rezervave të mëdha akulli në dispozicion për të ushqyer dhjetra lumenj të mëdhenj në Azi, nga Gangi të Lumi i Verdhë dhe Mekong, përgjatë së cilës formohen basenet e popullsisë. Por ndryshimi i klimës kërcënon akullnajat e vendosur në lartësinë e kësaj linje malor i cili përmban majat më të larta në botë, duke përfshirë malin Everest dhe K1.

Sipas një studimi të madh të kryer nga Qendra Ndërkombëtare për Zhvillimin e Integruar të Maleve (ICIMOD), një organizatë ndërqeveritare e bazuar në Katmandu (Nepal), që përfshin më shumë se 350 studiuese dhe ekspertë, dy të tretat e akullnajave Himalajan dhe Hindus Kus mund të shkrihet deri në fund të shekullit, nëse planeti mbrohet në të njëjtën trajektore të emetimit të gazrave serrë, me rrezikun e kapërcimit të balancit të lumenjve të mëdhenj të Azisë.

“Kjo është kriza e klimës për të cilën ju nuk e keni dëgjuar”, thekson Phillips Ouester, kreu i hulumtimit, deklaratat e të cilit janë vendosur deklaratë për shtyp.

Edhe nëse shtetet dështojnë për të kufizuar rritjen e ngrohjes globale në 1.5 gradë Celsius mbi epokën para-industriale të 2100, të tilla si objektiv më të ulët të përcaktuar në Marrëveshjen e Parisit për klimën në vitin 2015, Himalajet do të humbasin një të tretën e akullnajë, me pasoja dramatike për 250 milionë banorët e këtyre maleve, dhe 1.65 milionë të tjerë jetojnë në basenet e lumenjve.

“Ngrohja do të kthejë majat malore HKH (Hindu Kush-Himalajan) në tetë vende të mbuluara nga akullnajat në gurë të zhveshur në më pak se një shekull. Pasojat për popujt e rajonit që tashmë konsiderohen të jenë një nga më të rrezikuarit në botë do të shkojnë nga përkeqësimi i ndotjes së ajrit deri te rritja e ngjarjeve ekstreme klimatike”, njofton “Wester.

Sipas raportit, rajoni ka nevojë për rreth 3,2 miliardë dhe 4,6 miliardë dollarë në vit deri në vitin 2030 për t’u përshtatur me ndryshimet klimatike, pastaj nga 5,5 miliardë në 7,8 miliardë dollarë në vit deri në vitin 2050