Vrasja e ambasadorit rus në Turqi dhe skenarët e reja

Opinion

Alban DACI  /  Vrasja e ambasadorit rus në Ankara u përdor menjëherë si një konspiracion për mundësinë e mundshme të nisjes së një konflikti të III botëror. Disa sigurisht u nisën nga referimi i historisë, kur me vrasjen e Dukës së Austrisë së Bosnje, nisi Lufta I Botërore. Sigurisht vrasja e një ambasadori është një ngjarje e rëndë dhe po ashtu mund të ketë pasoja edhe të rënda.

 

Vrasja e ambasadorit rus në Ankara erdhi pak ditë para se të bëhet samiti mes Rusisë, Turqisë dhe Iranit në lidhje me të ardhmen e Sirisë. Duhet të theksojmë se Turqia është mjaft e pranishme në Rajon, në Siri dhe në Irak e sidomos me shërbimet e saj të informacioni dhe me ata që quhen 07.

Interesat e këtyre tre shteteve duhet të ndahen në dy faza:

Faza I është se të tre këto shtete duan fitoren e Assad dhe eliminim e formave të opozitarizmit që mbështet nga interesa të caktuar që duan reaksione zinxhirë në gjithë Rajonin. Aktualisht Turqia, Irani e Rusia janë të impenjuar fortësisht në “çlirimin” e Sirisë.

Faza II, do të jetë faza e përplasjeve të mundshme edhe mes këtyre të treve që do të fillojnë ndarjen fizike të Sirisë me zona interesi dhe influence.

Stambolli që nga koha e Kostandinopoli vazhdon të jetë qendra e rëndësishme e kryqëzimeve të interesave të Perëndimit, Lindjes dhe Lindjes së Mesme. Po ashtu, Stambolli që nga koha e Ataturkut mbetet vendi i qëndrimeve të shërbimeve më të forta të informacionit që monitorojnë dhe shkëmbejnë informacione sipas interesave dhe momentet historike.

Përtej konspiracionit që do të ketë një luftë të re botërore dhe nisja e saj do të jetë më një konflikt shkatërrimtar mes Rusisë dhe Turqisë, bashkëpunimi i këtyre vendeve është shumë më i fortë sa dihet publikisht. Turqia është vendi ku kohët e fundit janë eliminuar thuajse të gjithë luftëtarët e Çeçenisë që janë në opozitë me Rusinë dhe influencën e Putinit në Rajon.

Po ashtu, ngjashmëria e tyre më e madhe lidhet edhe me lidershipin e këtyre dy vendeve, i pari sillet si Car i Rusisë dhe i dyti si Sulltan i Perandorisë së Madhe. Në këto dy rrethana, ata janë të detyruar të bashkëpunojnë së bashku për të ruajtur pushtetin në një botë që gjithnjë e më shumë përfshihet nga proceset e demokratizimit.

Po ashtu, ato i kanë të ndarat zonat e tyre të influencës dhe nuk kanë asnjë arsye të përplasen mes tyre. Orientimi i Turqisë për shkakun e Erdogan, pas grushtit të Shtetit, po  bëhet gjithnjë e më shumë drejt Rusisë dhe po u largohet vlerave të vërteta të Aleancës së Atlantikut. Në këto rrethan Erdogan po bën lojë të dyfishtë, për interesa të zhvillimeve ekonomike dhe të teknologjisë ushtarake bashkëpunon me USA, për çështjet e emigracionit me Gjermaninë (Europën), ndërsa për të eliminuar rivalët dhe për të ruajtur pushtetin përqafohet me Putinit.

Vrasja e ambasadorit të Rusisë në  Turqi, nuk është  skenar i asnjë shërbimi informacioni apo pjesë e interesave të ndonjë shteti të fortë, por është formë e një hakmarrje emocionale e ndoshta krejt individuale.

Persona të caktuar në Turqi identifikohen me islamin radikal dhe sulmin e Rusisë në Alepo e shikojnë si një kryqëzatë kundër myslimanëve. Për këtë arsye, secili prej tyre si formë e një hakmarrje fetare do ta kishte vrarë ambasadorin rus. Pra, nuk mendoj se ka ndonjë shtet të fuqishëm mbrapa kësaj vrasje e cila duhet të dënohet. Po ashtu, Turqia dhe Rusia janë vende shumë të forta ushatarake, përplasja e tyre do të ishte fatale dhe pafitues.

Kështuqë, as Rusia e as Turqia nuk do të ishin kaq të mangët sa të vazhdonin konfliktin për vrasjen e një ambasadori.

Qëdrnimet e Rusisë kanë përputhje me atë çfarë ka thënë një dijetar indian mysliman: Do të vij një kohë që myslimanët do të bëjnë aleancë me ortodoksët kundër katolikeve.

Nëse analizohen mirë situatat dhe rrethanat, duket sikur kjo po vjen, sepse sot shumica e vendeve myslimane si dhe vetë Rusia janë kundër Perëndimit që ka besim fetar katolik. Vrasja e ambasadorit rus në Turqi, jo vetëm që nuk do të sjellë një konflikt botëror, por do të forcojë akoma edhe më shumë marrëdhënie Ruso-Turke, që janë vetëm të natyrës gjeopolitike në Rajon, por kurrë nuk do të jetë të natyrës Ushtarake.