Mesnata s’është një kohë pas harresës së gjatë, kur të mosduhurit flenë, ti del si nga një pus. Mesnata është vend ku gjithmonë jemi bashkë, pa sqaruar asnjëherë: i pushtuar a pushtues? Mesnata zbon hutaqët, fton guximin dëshirak, veshtullohet pa shpjegim si në zbardhje vetëtime. Mesnata është vend ku gjithmonë jemi bashkë, ku thyhen guackat […]
Lexo Më Shumë
DIKUR Dikur kemi qēnë një akt dashurie Në netë vonë, Në frymë të nxehtë. Në heshtjen vrastare merimadhe Ose pas një çasti mërzie pas vallëzimit magjik, morëm jetë. HAP I SHENJTËRUAR Ke endur mall në shpirtin tënd, E tash është bërë një ndienjë që dhemb. Mall për një gjurmë në kohën e shkuar. Një […]
Lexo Më Shumë
Nga FATIME KALIMASHI / Mësoni fëmijët ta duan jetën Ta pranojnë gabimin për të mësuar Kush është rritur me të vërtetën Asnjëherë s’ka ecur pa u rrëzuar Lërini fëmijët të rriten pa pranga Mos qani para tyre me lot në sy Fëmijët kanë mijëra ëndrra të zjarrta Pjesë e secilës ëndërr mund të jesh […]
Lexo Më Shumë
Poezi nga Miranda Troci Derti / O baltē e shpirtit tim i lashtë sa vetë historia. Dua të shuaj mallē që brenda po më shpon. Aty ku lashē ditē e vajzërisë e viteve tē mia. Por të gjej tē vetmuar e shpirti mē rënkon. Aty ku vjeshtat e heshtura shtyjnë vetminē. Nē gjethet […]
Lexo Më Shumë
Poezi nga AGIM BASHA / Të gjitha gratë që shoh në rrugë sot trishtimin e kanë grim në fytyrë sot, edhe retë nëpër qiell, Madje, edhe qielli vetë, sikur është nxirë. S’e kuptoj këtë fundjavë e ndjej, nuk do mundem ta kuptoj dot Dhe si s’kam një teoremë të gatshme.?! Dhe s’njoh as ndonjë […]
Lexo Më Shumë
Poezi nga ODISE PLAKU / Kohën do ta ndalja le të shkoja pas, shpirti të më qeshte, buza vënë në gaz. Petalet mbi flokë prapë t’i vija palë, unë të jepja jetë, ti më bëje djalë. Sa shumë më mësove në ditë dhe në muaj, kush nuk dashuron, botës është i huaj. […]
Lexo Më Shumë
Poezi nga ODISE PLAKU/ Po të shkruaj një letër mes mallit, e dashur. Nuk po ta dërgoj me postier të trokasë në derë, zemrën për ty pëllumb do ta bëjë pa ngurim, në krye do të shkruaj “ Për ty, o shpirti im”. Po i shkruaj mes brengës ca fjalë për ty, jeta ime, […]
Lexo Më Shumë
Nga ODISE PLAKU. Në një botë tjetër do jemi pa fjalë e pa zëra, ku dielli shndrit pa u lodhur nga ditët e ngrëna. Hapat s’dëgjohen mbi tokë dhe ecim lehtë, era fëshfërit ëmbël përmbi ëndrrat rrëshket. Atje sytë do të flasin veç me dritë e me hije, dhe zemra troket në tik-tokun e […]
Lexo Më Shumë
Poezi nga MIRANDA TROCI DERTI / Bërtet Drini në valë me shkulma. Nëpër mote kam rritë burra. Shtrat për trimat legjendarë. Varr për hasëm e tradhëtarë. Nëpër shekuj jehonë kënge. Oshëtimën brezash se ndale. Për atdheun burim drite. Forcërisht shkatërron çdo pritë. Fortesë shekujsh ndër bedena. Ndër balada derte e halle. Emër […]
Lexo Më Shumë
Poezi nga ODISE PLAKU / Hape zemrën, si nënat hapin dritaret, që me ditë të re të mbushej jeta jonë. Hape zemrën, si e ujshmja portë drite, të vërshojë dashuria pa frikë, pa kufij. Hape zemrën, si petale e një lule mëngjesi, ku vesat shkëlqejnë nga drita e diellit. Si era, që këndon […]
Lexo Më Shumë