Nga ODISE PLAKU. Në një botë tjetër do jemi pa fjalë e pa zëra, ku dielli shndrit pa u lodhur nga ditët e ngrëna. Hapat s’dëgjohen mbi tokë dhe ecim lehtë, era fëshfërit ëmbël përmbi ëndrrat rrëshket. Atje sytë do të flasin veç me dritë e me hije, dhe zemra troket në tik-tokun e […]
Lexo Më Shumë
Poezi nga MIRANDA TROCI DERTI / Bërtet Drini në valë me shkulma. Nëpër mote kam rritë burra. Shtrat për trimat legjendarë. Varr për hasëm e tradhëtarë. Nëpër shekuj jehonë kënge. Oshëtimën brezash se ndale. Për atdheun burim drite. Forcërisht shkatërron çdo pritë. Fortesë shekujsh ndër bedena. Ndër balada derte e halle. Emër […]
Lexo Më Shumë
Poezi nga ODISE PLAKU / Hape zemrën, si nënat hapin dritaret, që me ditë të re të mbushej jeta jonë. Hape zemrën, si e ujshmja portë drite, të vërshojë dashuria pa frikë, pa kufij. Hape zemrën, si petale e një lule mëngjesi, ku vesat shkëlqejnë nga drita e diellit. Si era, që këndon […]
Lexo Më Shumë
Poezi nga AGIM BASHA/ Të kam parë shpesh, sikur edhe dje Në fakt, ma ke rrëmbyer ti, shikimin e parë se kam pritur kurrë se, në një stacion do mahnitesha. Siç më ka ndodhur dikur, që kur isha djalë. Ndoshta indiferenca jote me vuri në ngasje si ato mjegullnajat e Andromedes që befas […]
Lexo Më Shumë
Nga ODISE PLAKU/ Humbas shpesh në botën e largët të paemër, nuk iu trembem lartësive edhe përmbi retë kur dergjem. Presioni i ajrit çuditërisht më ngop mushkeritë, i pafrymë ndihem kur eci rrugës në tokën time. Mezi e pres avionin të hapi barkun të më gëlltisi, të iki nga lodhja dhe zhgënjimi i fjalës” […]
Lexo Më Shumë
(poezi recituar në Muzeun e Manastirit 20/11/2024) Manastir i alfabetit. Tempull drite i shqiptarisē. E vulose identitetin. I dhe emër kombētarisë. Këtu u mblodhēn burrat e dheut. Trashëgimtarë të Skēnderbeut. Alfabetit i dolēn zot. Me shkruajtë gjuhën që gëzojmë Ne sot. Manastiri ynē i historisē. Burrat e penēs e tē mençurisë. Nē […]
Lexo Më Shumë
Gjuhëzonjeza ime, Shqipja ime, Gjuha e nënës, e mëmëdheut tim, Me germat e tua thur poezinë, Ti, je aorta e zemrës së Kombit tim. Gjuhëzonjëza ime, sa e vjetër, E lashtë sa krejt trojet e mia, Me ty në djep ka folur fëmia Me ty, o gjuhë, ka shndritë Shqiptaria. Për ty gjuhëndritura […]
Lexo Më Shumë
Ti, nuk më flet , s’me thua që ka një kohë. kur fjala merr udhë drejt zemrës tënde, bëhet flu jone, ajër i lehtë, a një rimë e zgjedhur kënge. Por me heshtjen e mënçur ma thua se edhe fjala ime ka cak. Deri sa, bëhet rrahje, gjakim, zemre. Si vajzat që befas, […]
Lexo Më Shumë
Më kishin thënë je besë prerë askuj si besova. M’i treguan bëmat e tua gjithë botën kundërshtova. Mi bëre të zezat para syve heshta durova.. Më lëshove në ferrin e të këqijave ditët më të bukura jetës ia mohova. Më dhe lotin më të egër e pijva në përditshmëri. Më dënove n.të ligat e […]
Lexo Më Shumë
Ulërima mendimesh, shpeshherë edhe më godasin në zemër. Era e vjeshtës m’i hedh kujtimet për fytyrë, ashtu si gjethet e pemës. Mbijetoj, luftoj, ëndërroj, nuk jetoj; shqisat më kanë vdekur, Emocionet hedhin valle, Por më shumë për të panë Eh…mendimet qëndrojnë të ulura në karrigen e të pamës. Shikojnë lulën që vrapova pas […]
Lexo Më Shumë