Nga Miranda Troci Derti /
E mbylla veten duke mos ditur eksistencën time.
Duke të dhënë gjithnjë tè drejtave tua.
Të njëmijë dyerve shtigjeve krahë të prera nè tuat qèllime.
Eh lotin e dhimbjen gjithmonë lërma mua.
Duke mos ditur me cilin po flas me ty apo trishtimin.
Netësh e ditēsh zhargonjè lëndimesh pa fund.
Rëndèsi mjaftueshëm çdo forme jepi aty ku ki qèllimin.
Un e mbylla veten e heshtur nè sedrin qè më pèrhumb.
Mjaftueshëm mbi yjet tè dhashë rèndèsinè pa u penduar.
Në të errëtat bulliste e gjeta veten një milion mënyra maltretuar.
Shtigjesh qè mi mbyll ndèrgjegjshëm qèllimesh pèr tmè fundosur.
Kurthesh interesash ngritur mirèsisht pèrsosur.
( Pjesë poezie marrë nga libri i autores))
