Më kishin thënë je besë prerë askuj si besova.
M’i treguan bëmat e tua gjithë botën kundërshtova.
Mi bëre të zezat para syve heshta durova..
Më lëshove në ferrin e të këqijave ditët më të bukura jetës ia mohova.
Më dhe lotin më të egër e pijva në përditshmëri.
Më dënove n.të ligat e tua me mirësi..
Më more me të mirë të të fshijë të zezat e tua.
Pashpirtësisë tënde muresh nën këmbë rrëzuar.
Në egon tënde në ashtin e errët m’i han ditët sërish.
Netëve gjumë trishtuar përballem pagjumshëm trishtë..
Stërqefeve kryenece që kurrë . s’ndalon..
As thinjat e vitet mbi shpinë që të rëndojnë.
Njerërzit piqen me moshën por ngelë burrë fëmijë.
Ves veseve të këqija ushqyer gjithmonë në ligësi.
S’të vlen ajo famë që mbi gjakun e tjerëve ndërtuar..
Ku ecë e ndjekë të ligun me damkë të përdorë ty për tu ricikluar.
MIEANDA TRCI DERTI
Reç /Dibër!
