Numri i njerëzve që vijnë nga jashtë kufijve të BE është në rritje gjatë viteve të fundit për shkak se hendeku midis vendeve të pasura dhe të varfra është rritur, si dhe konfliktet lokale dhe rajonale janë rritur në kështjellën e Evropës dhe në rajone të largëta.
Për më shumë se 400 vjet, emigrantët nga Evropa kanë emigruar në Amerikën Veriore dhe Jugore, Australinë dhe, në një masë më të vogël në Afrikë. Ata ishin në kërkim të një jete më të mirë për veten dhe familjet e tyre ose për t’i shpëtuar persekutimit fetar dhe politik në atdheun e tyre.
Sot, vendet e Bashkimit Evropian janë, nga ana tjetër, një pole tërheqëse për emigrantët, duke tërhequr njerëz nga vendet e tjera për shkak të prosperitetit dhe stabilitetit politik. Rimëkëmbja pas Luftës së Dytë Botërore, vendet e Evropës Perëndimore u bën thirrje emigrantëve nga rajonet fqinje dhe kolonitë e mëparshme për të forcuar fuqinë punëtore të tyre vendore në rritjen e tyre ekonomike në vitet 1950 dhe 1960.
Emigrantët që erdhën më pas, dhe ata që ndoqën, ndihmuan në krijimin e BE-së të begatë që njohim sot. Kishte gjithashtu një lëvizje të brendshme të njerëzve brenda kufijve të BE-së, pasi qytetarët e saj përfitonin nga e drejta për të lëvizur dhe banuar lirisht brenda BE-së
Në fillim të këtij shekulli shkalla e migrimit neto në BE ishte më pak se 1 milion në vit. Sot, megjithatë, shifra mesatare vjetore është afër 1,75 milion. Statistikat mbi rrjedhjet e migracionit neto, megjithatë, nuk janë asgjë më shumë se një tregues i thjeshtë. Ata kapin dallimin midis të sapoardhurve në BE dhe largimeve të banorëve të përhershëm.
Në vitet e fundit, shumica e lejeve të reja të qëndrimit kishin të bënin me anëtarët e familjeve migrante që tashmë banonin (rreth 35%), pasuar nga punëtorët e rinj migrues (28%) dhe studentët (15%). Nga 18.5 milionë shtetas të vendeve të treta që jetojnë legalisht në BE, grupet më të mëdha të emigrantëve vijnë nga Turqia (2.3 milionë), Maroku (1.7 milion), Shqipëria (0.8 milion) dhe Algjeri (0.6 milion).
Numri i migrantëve të lindur jashtë vendit është më i lartë. Shumë emigrantë fitojnë shtetësinë e vendit pritës dhe nuk figurojnë më në statistika.
