Mali Everest, në kufirin e Nepalit dhe Tibetit, konsiderohet si maja më e lartë në Himalaje, si dhe pika më e lartë në Tokë mbi nivelin e detit, në një lartësi prej 8.848 metrash. Megjithatë, ky titull nuk arriti t’i “tmerrojë” eksploruesit nga e gjithë bota nga përpjekjet për t’u ngjitur në të.
Edmund Hillary dhe Tenzing Norgay, sipas Historisë, ishin të parët që arritën në malin Everest në vitin 1953. Kjo erdhi pas disa përpjekjeve të dështuara nga alpinistë të tjerë, duke përfshirë një mision të vitit 1924 që çoi në zhdukjen e eksploruesve George Mallory dhe Andrew Irvine. Që atëherë, Alan Arnett shkruan se mali Everest është ngjitur më shumë se 10,000 herë. Përveç kësaj, rreth 800 njerëz çdo vit testojnë forcën e tyre në ngjitje, sipas grunge.com.
Sa kushton një udhëtim në Everest?
Kjo, natyrisht, nuk është një arritje e lehtë. Ka vetëm një dritare të vogël për t’u ngjitur në malin Everest, me majin që konsiderohet muaji “ideal”. Sipas China Highlights, udhëtimi mund të zgjasë deri në dy muaj (shumica e të cilëve shpenzohet duke iu përshtatur kushteve). Për më tepër, një udhëtim në Everest mund të kushtojë midis 40,000 dhe 160,000 dollarë. Megjithatë, dëmi financiar është më i vogli.
Me një vizitë në malin Everest mund të presësh hipotermi, ngrirje dhe një sërë sëmundjesh të tjera fizike dhe psikologjike. Kjo do të thotë, nëse alpinisti nuk vdes i pari. Sipas grunge.com, ABC News raporton se shumica e njerëzve vdesin në malin Everest për shkak të “rënies, stuhive, orteqeve, mungesës së oksigjenit, ngricave ose problemeve themelore shëndetësore”. Si rezultat, 305 njerëz humbën jetën midis 1924 dhe 2021.
“Zona e Vdekjes”, pika më e lartë e malit Everest
Sipas Business Insider, pjesa më e lartë e malit Everest quhet “Zona e Vdekjes”. Në 8000 metra, trupi fillon të vdesë për shkak të mungesës së oksigjenit. Ndërsa truri dhe mushkëritë e alpinistit janë të “privuar” nga oksigjeni, rritet rreziku për goditje në tru, sulm në zemër dhe konvulsione “të pakësuara”. Sipas Qendrës Kombëtare të Informacionit të Bioteknologjisë, ka edhe sëmundje të lartësisë. Ndërsa mund të shkaktojë dhimbje koke dhe të përziera, mund të çojë në “psikozë” dhe përfundimisht vdekje. Disa kanë halucinacione, duke përfshirë një alpinist që mendoi se ishte në një varkë me vela.
Përveç kësaj, ekziston rreziku i verbërisë, gangrenës dhe mungesës së oreksit dhe gjumit. Kjo është arsyeja pse All That’s Interesting deklaroi se alpinistët pritet të jetojnë vetëm për 48 orë në zonën e vdekjes. Një studim i vitit 2008 zbuloi se 59% e vdekjeve në malin Everest ishin për shkak të traumës, ndërsa 14% ishin të panjohura, pasi trupat nuk u gjetën kurrë, raporton grunge.com. Pjesa tjetër ishin jo-traumatike për shkak të sëmundjes në lartësi dhe faktorëve të tjerë.
