Poezi nga libri Loti i Akullt.
Mbushi kupën
me helmin që më solli jeta
apo raki rrushi,wiski,verë
ti thaje këto rrjedha loti,
që burojnë nga fundi i vukllanit të shpresës.
*****
Sikur të mos ta njoh veten
sikur mos ta kuptoj injorancën
Do e kisha më të lehtë
e shtjerr kupën gjer në pikën e fundit
kupën e dhëmbjes
kupën me raki rrushi
As lotin s’do ua fali…JO
Sonte s’dëshiroj ta prish modestin
e gjërave që më rrethojnë
e as të ankthit që kam në shpirt
mundohem të them ca fjal të ëmbëla
*****
Për njerëzit,për dashurin
sa më larg dhëmbjes
sa më larg tradhëtis
*****
O Miq bashkoni dhe ju dhembjen tuaj me timen
e ju vazhdoni lumturin
Ndoshta në agun e nesërm
edhe për mua rrëze shpresë
ringjallje jete
rikthim edhe pa koh
*****
ndoshta një her tjetër në jetë
lotin do i’a fali diellit
Unë shtjerri kupën plot helm
të vras dhimbjen e vetmin e kësaj nate
s’mundem të ju them gëzuar
juve që jeni të lumtur
le të mbetet kjo dhëmbje vetem e imja
ju shijojeni lumturin
e un, as Loti s’do ua fali.
Elsa Cenaj.
