Poezi nga NATASHA ILIA /
Mos je
Mos je zogu albatros
Që shkon e vjen në ëndrra
Pëllumb i bardhë si bora
Dallëndyshe bisht gërshëra
Mos je shqiponjë dy krena
Mos je pulëbardhë e shpejta
Mos je flutur krahë lehta
Mos je nektar që thith bleta
Mos je ëngjëll fluturues
Vjen në gjumë fanar ndricues
Mos je shënjt a një vegim
Buzën puth me përdëllim
Mos je gushkuq që cicëron
Kanarinë që ëmbël këndon
Mos vallë je jashtëtokësor
Fantazinë zë e përdor
Mos je lule manushaqe
Mos je hëna e plotë
Mos je një lulekuqe
Mos je diell që ndrin fortë
Mos je yll që verbon
Që shëndrit në hapësirë
Mos je kometë që ndricon
Që sfidon planetët të gjithë
Je ajo që dashuroj
Ke të gjitha cilësitë
Ndaj kaq fort të adhuroj
Je si ylli në orbitë
Je e vetmja vetëm ti
Syzeza vetull purtekë
Ti për mua je gjithësi
Ylberi që largon retë
Mos je lule margarita
Mos je zymbyli i bardhë
Diamant që lëshon xixa
I lumtur që të kam pranë
Je për mua një thesar!
Natasha ILia
