BE dëshiron të arrijë marrëveshjet e migrimit me Lindjen e Mesme dhe vendet e Afrikës Veriore, si Maroku, Egjipti, Tunizia dhe Libia, të ngjashme me atë që ka me Turqinë dhe ka sugjeruar ndërtimi i “qendrave të pritjes” të emigrantëve në këto vende për të mbajtur azil kërkuesit.
Por lidhur me këtë nga disa shtete është hedhur pyetja se çfarë përparimi është bërë: Nuk ka pasur ende marrëveshje formale. Deri më tani Maroku, Shqipëria, Tunizia, Algjeria dhe Egjipti kanë thënë se nuk janë të interesuar të marrin pjesë. Presidenti i Këshillit Europian Donald Tusk ka thënë se udhëheqësit e BE kanë rënë dakord për një samit me shtetet arabe në shkurt, të cilat me gjasë do të adresojnë migracionin, tregtinë dhe zhvillimin ekonomik.
“Në fund të fundit, do të kemi nevojë për marrëveshje dhe marrëveshje që janë të strukturuara si marrëveshja midis Bashkimit Evropian dhe Turqisë,” ka thënë kancelarja gjermane Angela Merkel në shtator, duke pranuar se situata e çdo vendi do të kërkonte një zgjidhje tjetër.
Pse BE-ja dëshiron qendrat e emigrantëve: Sipas Rregullores së Dublinit, shteti anëtar një azilkërkues hyn në BE dhe është gjithashtu shteti që duhet të përpunohen. Italia është porta më e ngarkuar për emigrantët që vijnë në Evropë përmes Mesdheut, e cila ka rezultoi në marrjen e barrës së azilkërkuesve. Qendrat e pritjes janë pjesë e një plani më të gjerë për shpërndarjen më të barabartë të azilkërkuesve në Evropë.