Shumë tentojnë por jo të gjithë arijnë Evropën. Çdo vit me dhjetëra mijëra afganëve hyjnë ilegalisht në Evropë. Pak nga ata arijnë qëllimit për një fillim të ri. Shumica vdesin në rrugë, ndërsa të tjerët të qendrojnë për vjet në vendin e parë pritës, transmeton Deutsche Welle. Sot,30-vjeçari Abdullah nga Ntaikounti nga Afganistani u detyrua të lërë atdheun e tij para dhjetë viteve, së bashku me prindërit dhe vëllezërit e motrat për shkak të një gjakmarrje familjare. Ndalesa e parë e udhëtimit të tyre ishte Irani. Jeta e tyre e përditshme atje, ishte shumë e vështirë por dhe ndonjëherë e rrezikshme. Ndalesa e ardhshme e familjes ishte Turqia. Atje ai kontaktoi me zyrën e Komisionerit të Lartë të Kombeve të Bashkuara për Refugjatë në mënyrë që të marrin azil në vend perëndimor. Për tre vjet familja ka pritur me durim përgjigjen. Ndërkohë Abdullah ilegalisht punon në vende të ndryshme për të mbështetur familjen e tij.
Udhëtimi për në Greqi
Me “ndihmën” e një trafikanti, familja e tij filloi para disa javësh së bashku me refugjatë të tjerë udhëtimin për në Greqi. Kostoja për çdo njeri : 1300 $. Abdullahi nuk dëshiron të na tregojë se ku i gjeti këto para. Ndoshta i ka marrë borxh nga miqtë dhe të afërmit në Afganistan. “Ne ishim 25 njerëz në barkë. Ishte një natë e stuhishme “, tregon Abdullahi.
“Trafikanti ynë na hypi në barkë dhe na tha që të ndjekin një kurs të veçantë në mënyrë që të mbrinim në Evropë. Gjatë udhëtimit pushon së punuari në motori i barkës. “
Përfundimisht varka është parë nga rojet bregdetare greke. Në Athinë, policia dha refugjatëve dokumentet që u siguron leje qëndrimi 30-ditore. Të gjithë këta kalojnë natën në një ndërtesë që tashmë ishte plot e mbushur me refugjatë të tjerë. Një ditë më vonë familja e Abdullahut ka vendosur për të vazhduar udhëtimin e saj. Nëna e tij është e moshuar dhe motra është e sëmurë. Shpejt ra në grackën e një trafikanti, i cili premtoi për të transferuar me makinën e tyre për në Gjermani. Megjithatë nuk ka pasur vende për të gjithë familjen. Vetëm HamidI, 24 vjeçar, vëllai i Abdullahut mund të udhëtonte me shumë prej 1200 €. Trafikanti premtoi se anëtarët e tjerë të familjes dhe refugjatët e mbetur do të pasonin së shpejti dhe ata.
Fundi tragjik
Pak më vonë një lajm tragjik do të shkatërrojë ëndrrat e tyre. Në Maqedoni treni fshin dhe u vretë 14 refugjatë afganë dhe somalezë, të cilët u përpoqën të arrijnë në këmbë në Beograd. Abdullah menjëherë mëson se vëllai i tij ishte në mesin e viktimave. Megjithatë zyrtarisht asnjë autoritet nuk mund të konfirmojë vdekjen e vëllait të tij.
“Ne kemi kërkuar që të vazhdojmë udhëtimin tonë. Por, pas aksidentit, ne jemi në shok. Unë nuk e di se çfarë do të bëjë me eshtrat e vëllait tim nëse do ma japin atë një ditë. “Leja e qëndrimit është e vlefshme akoma vetëm për një javë.
“Këtu unë jetoj si një i burgosur, si i dyshuar. Nëna ime nuk është mirë dhe vizita për te mjeku është praktikisht e pamundur. Arsyeja; Abdullah ka frikë nga policia për ta gjetur, si dhe nuk di njeri që ndihmojë atë në përkthim. “E gjithë bota është kthyer për ne në një kafaz,” thotë i riu afgan.