Nga AGIM BASHA /
Në hapat e mi, shpesh dëgjoj
zërat e udhës që nuk u sos kurrë.
Ca zogj shtetarë që ikin nëpër mal.
frikën trishtuese që bie si gjethe vjeshte
çdo ditë.
Krahët e mi, si shelgjet mbi lumë
mbi lumin që diku nuk u ndal.
Takimi me Ty, mbeti nje enderr.
Përsëri, kilometrat e mallit e lanë të tillë
Kur të zgjohesh befas një dite.
E di , do të jesh
trendafil i çelur që
vargut tim do ti shtosh një rimë !
Në hapat e mi, shpesh dëgjoj
zërat e udhës që nuk u sos kurrë.
Ca zogj shtetarë që ikin nëpër mal.
frikën trishtuese që bie si gjethe vjeshte
çdo ditë.
Krahët e mi, si shelgjet mbi lumë
mbi lumin që diku nuk u ndal.
Takimi me Ty,mbeti nje enderr.
Perseri,kilometrat e mallit e lane te tille
Kur te zgjuhesh befas nje dite.
E di,do te jesh
trendafil I celur qe,
vargut tim do ti shtosh nje rime.!
Do me pyesesh,nese te dua perseri.
ashtu, thjesht si dikur.
Edhe pse koha ka ecur e ne thinjat e mia.
Ti,mund te lexosh si ne nje ditar.
premtimet,brengat,plasdarma qe mbeten ndoshta,qe na lidh,si e vetmja ure.!
Ditar,qe edhe kilometrat e pritjes aty,
te gjitha jane shkruar .
Trishtimet e mia, kotesite, stinet qe nxitojne në një ceremonial eterik,
patjeter,per te mos u harruar.
Takimi me ty, mbeti një ëndërr
si Andromeda, që nuk e kam parë.
Ca pyetje kanë mbetur pezull si retë ngarkuar
Po. në cilën Galaktik ti mund të jesh vallë.?!
Trishtimet e mia, kotësitë, stinët që nxitojnë në një ceremonial eterik,
patjetër, për të mos u harruar.
Takimi me ty, mbeti një ëndërr
si Andromeda, që nuk e kam parë.
Ca pyetje kanë mbetur pezull si retë ngarkuar
Po. në cilën Galaktik ti mund të jesh vallë ?!
