Emërimi i Sheshit “Çamëria” nga Bashkia e Tiranës nuk është pritur mirë me sa duket nga disa qarqe në Greqi, duke mos anashkaluar dhe disa media. I pari ka reaguar “Tribune.gr” ku drejtohet nga ish-ministër i MPJ të Greqisë, që çdo ditë publikon ngjarrje nga Shqipëria. Por publikimi i sot ka një mesazh të qartë ndaj Tiranës zyrtare se Bashkia e Tiranës vulosi përfundimisht integrimin e Shqipërisë në BE, duke shtuar se gjenocidi grek ndaj çamëve nuk ka ndodhur kurrë.
Ja çfarë shkruan Tribune.gr:
Një provokim i ri nga Shqipëria dhe konkretisht nga Bashkia e Tiranës.
Sipas një gazete shqiptare të botuar nga Balkan Periscope, “në prag të 75 vjetorit të gjenocidit grek ndaj çamëve, në mbledhjen e sotme të Këshillit Bashkiak të Tiranës, me sugjerimin e kryetarit Erion Veliai, u vendos që sheshi në rrugën e re të quhet “Çamëria”.
Vërehet se partneri i Kryetarit të Bashkisë së Tiranës është Vjollca Braho, një ish-anëtar i lartë të partisë të Shpëtim Idrizi, i cili është bashkuar me partinë e Ramës dhe ka dalë si nënkryetare në Tiranë.
Pakicat Kombëtare Greke konsiderojnë se është një veprim agresiv kundër helenizmit, sulmon historinë dhe luftën e popullit grek kundër nazistëve dhe bashkëpunëtorëve të tyre.
Veliai deklaroi gjatë dorëzimit të këtij propozimi:
“Ky ishte premtimi ynë (parazgjedhor) dhe prandaj sugjeroj që kjo iniciativë të përfshihet në rendin e ditës dhe unë kërkoj që anëtarët e këshillit të qytetit të votojnë për të“, tha ai, duke vënë në dukje se zbriti një detyrim ndaj çamëve shqiptarë në zgjedhjet lokale të 30 Qershor, të cilat megjithatë janë anuluar.
Nënkryetarja e Bashkisë Vjollca Braho falënderoi anëtarët e Këshillit Bashkiak për votimin e propozimit duke thënë: “Vota e kësaj iniciative na nderon të gjithë, duke nderuar një komunitet që u masakrua vetëm për shkak se ishin shqiptarë”.
Së pari: Gjenocidi ndaj çamëve nuk ka ndodhur kurrë.
Së dyti: Me këtë vendim, Shqipëria shkel kushtet për fillimin e bisedimeve të saj me Bashkimin Evropian.
Me këtë vendim, Shqipëria dëmton drejtpërsëdrejti perspektivën e saj evropiane, pasi Athina e ka bërë të qartë se nuk njeh “Çështjen Çame” dhe çdo referim ndaj saj është penguese për perspektivën e saj evropiane. Natyrisht, politikanët në Shqipëri nuk janë të vetëdijshëm se racizmi dhe nacionalizmi nuk përshtaten në Bashkimin Evropian.
Por këto vendime kanë pasoja.
Pasojat që u paguhen atyre nga populli shqiptar, të cilët janë viktima të politikanëve të tyre.
Cila është “Çështja çame”
Pas pushtimit italian të Shqipërisë në vitin 1939, muslimanët çam u përdorën në Epir si një instrument propagandues nga italianët për të justifikuar pushtimin e Greqisë.
Gjatë pushtimit (1941-1944), shumica u bashkua me forcat e boshtit me qëllime irredentiste, për krijimin e “Shqipërisë së Madhe”.
Si rezultat i shqetësimeve të kryera nga Çamët në atë kohë (1941-1943) në bashkëpunim me pushtuesit, popullsia e krishterë lokale migroi ose rezistoi me krijimin e grupeve të vogla të rezistencës, ose u bashkua me EAM dhe EDES.
Deri në fund të luftës, një numër shumë i kufizuar i ish-donatorëve të çamëve u bashkua me ELAS. Më 17-18 gusht 1944, u bë beteja e Meninas, e cila ishte më e rëndësishmja e dhënë nga forcat e rezistencës kundër pushtuesve gjermanë në Epir.
Atje, forcat e bashkuara të EDES-it mundën gjermanët. Ndër viktimat janë edhe 86 të vdekur dhe disa të burgosur, ndër të cilët 9 Çamë. Pas përfundimit të luftës, gjithë popullsia muslimane Çame u largua në Shqipëri për shkak të aktivitetit me autoritetet okupuese italiane dhe gjermane.
Shumë prej tyre u vendosën në Shqipëri dhe më pak në Turqi dhe Shtetet e Bashkuara. Regjimi stalinist i Republikës Popullore të Shqipërisë u dha atyre shtëpi me qëllim për të thyer prezencën kompakte në zonat e banuara nga popullata greke (Vorio Epiri).
Në të njëjtën kohë, rreth 8,000 grekë që jetonin në Shqipëri, nën presion, ikën në Greqi gjatë asaj periudhe (1945-1946) .Në Greqi, nga rreth 20,000 Çamë që ishin para luftës në Thesprotia, sipas regjistrimit të 1951, ishin vetëm 127 .
Më 23 maj 1945, Gjykata e Posaçme e Gjykatës Speciale të Janinës dënoi 1,930 Çamë në mungesë, duke mbyllur përfundimisht rrugën e tyre të riatdhesimit.
