Kampi i refugjatëve Moria në ishullin grek Lesbos ka qenë në qendër të vëmendjes së krizës evropiane të migracionit shumë herë, por kushtet katastrofike duket se kanë arritur një nivel të ulët të ri. Evropa i ka kthyer kurrizin me kohe emigranteve lidhur me kushtet e jeteses ne kete kamp, ne nje kohe qe Greqia eshte porta per ne BE.
Luca Fontana, bashkë-koordinatore e operacioneve të Mjekëve pa Kufij (MSF) në ishull, tregon per “InfoMigrantëve” se sa alarmante janë kushtet në kamp, veçanërisht për azilkërkuesit e rinj.
Mbipopullimi. Dhuna. Papastërtia. Këto janë vetëm disa nga fjalët që janë përdorur për të përshkruar kampin e migrantëve në Moria në Lesbos. Tani, në një intervistë me InfoMigrantët, Luca Fontana, bashkë-koordinatore e operacioneve në ishull, tha se fëmijët po bëjnë përpjekje vetëvrasëse atje. “Ka fëmijë që përpiqen të dëmtojnë veten dhe fëmijët që nuk mund të flenë për shkak të ideimit vetëvrasës”, tha ai. Këta fëmijë traumatizohen shpesh për shkak të konflikteve që kanë përjetuar në vendet e tyre. Ai tha se kushtet e këqija në kampin e Moria po përkeqësojnë situatën e tyre, duke e përshkruar kampin si një “xhungël”.
“Ne po drejtojmë një program të shëndetit mendor për fëmijët, me grupe terapi dhe konsultime për rastet më të rënda”, vazhdoi ai. “Por problemi është se nuk ka psikolog ose psikiatër fëmijësh në ishull që do të thotë që fëmijët kanë akses në kujdesin mjekësor të mohuar sepse nuk lëvizin në Athinë për të pranuar kujdes të specializuar“.
Klinika e shëndetit mendor e MSF është e vendosur në ishullin Mitilin, dhe organizata është OJQ e vetme që ofron trajtim të shëndetit mendor për popullatën migrante në ishull. Në klinikën Mitilinit, fëmijët shpesh tërheqin së bashku në terapi grupore për t’u marrë me traumat që përjetuan në shtëpi, gjatë udhëtimit të tyre në Evropë ose për shkak të kushteve të këqija të kampit.
Fontana tha se megjithëse ka përpjekje për vetëvrasje, nuk ka pasur vetëvrasje aktuale. Ai tha se kjo është për shkak të mungesës së intimitetit në kamp.
Azilkërkuesit në ishull ikën nga vende të tilla si Siria, Afganistani, Iraku, Sudani dhe Kongo, vendet ku lufta është shpesh një realitet i përditshëm. “Uroj që të mund të kthehem në një Sirinë paqësore,” tha Kasim, një nga emigrantët e intervistuar nga MSF në kamp. Fillimisht nga qyteti verior i Deir el-Zorit, ai premtoi se “Nëse do të kishte paqe në Siri, nuk do të prisja këtu një minutë”. Sirët janë shumica në kamp, e ndjekur nga afganët.
