Ka mbi 20 vjetë që Turqia i kërkon 25 ishuj Greqisë, bazuar në materialin top -sekret “EGAYDAAK” të vitit 1996…
Focus News / Lista Sekrete e titulluar “EGAYDAAK” e Ministrisë së Jashtme të Ankarasë, në të cilën 25 ishuj dhe 127 ishuj shkëmbor të Egjeut janë ngjyrosur me ngjyrë “gray” si zona të diskutueshme midis Turqisë dhe Greqisë. EGAYDAAK është akronim i frazës Egemenligi Anlasmalarla Yunanistan’a Devredilmemis Ada Adacikve Kayaliklar “, që do të thotë” ishuj, si dhe ishuj shkëmbor ku pronësia e të cilave nuk i lihen në Greqi, kjo “me marrëveshjet dhe traktatet ndërkombëtare, siç pretendohet nga turqit. Këto grupe të vogla ishullore në Egje qendrore dhe jugore, si dhe ishuj, në mesin e tyre Gavdos. Numri total i tyre arrin në 152. Lista sekrete EGAYDAAK hartuar në vitin 1996, vit që zyrtarisht Turqia e ka ngritur për të parën çështjen “zona gri”, duke shkaktuar episod në ishullin shkëmbor Imia në lindje të Kalymnos. ”
Në deklaratat e fundit provokuese, kreu i opozitës Kemal Kiliçdaroglu ka akuzuar presidentin Erdogan se ka “shitur” 18 ishuj në Greqi, atëherë Ministri i Jashtëm Ahmet Davutoglu e kishte paraqitur në parlamentin turk një listë me 25 ishuj, duke sfiduar për herë të parë publikisht sovranitetit grek për ta. Ai ishte duke iu referuar listës EGAYDAAK, transmeton gazeta me prestigjioze greke PROTO THEMA.
Ishujt e banuar dhe ata shkëmbore, që janë përfshira në listen e titulluar “lastiko” të zyrtarëve turq për të cilën ata pretendojnë janë: Fourni Thymaina, Oinousses (Egjeo Veriut), Agathonisi, Arki, Pharmakonisi, Kalolimnos, Plati, Guali, Kinaros, Sirna. (Egjeou i Jugut) , Dionysiades, Dia, Koufonissi,Gaidouronisi, Gavdos (Deti Kretës).
Në listën e 16 ishujve shtohen herë pas here me tej edhe nëntë ishuj të tjerë: Zourafa, Antipsara (Egjio Veriut), Kalogeros (Qender Egjeut), Levitha, Glaros, Pergousa, Kandeliousa, Sofrano. Por në këtë grup të ishujve vetëm kater prej tyre janë të banuar me një popullsi prej 2.831 banore, ku ne ishullin Antipsaras jetojnë vetëm dy grekë.
Sipas një deklarate të fundit të Ministrisë së Jashtme të Turqisë, për më tepër, në Detin Egje ” ka një seri të problemeve të ndërlidhura, e cila është edhe linja konsistent i politikës së jashtme turke ndaj pronësisë së ishujve të caktuara ne lidhje që nuk ekziston në mes të Turqisë dhe Greqisë, kufijtë detar përcaktohen me marrëveshje ndërkombëtare të jetë efektive. ”
Turqia argumenton se Traktati i Lozanës (1923) i cili konfirmoi dominimin greke në ishujt e Egjeut lindor, të cilat u liruan gjatë Luftës së Parë Ballkanike (1912-1913), si dhe në Traktatin e Paqes në Paris (1947 ), ku Italia e mundur i dha ishujt Dodekanezë Greqisë atje, të diskutueshme në status pasi nuk është përmendur me emër në këto kushte. Pretendimet turke, kanë refuzuar nga të njëjtat rrethana, për të cilat edhe kohët e fundit presidenti Tayyip Erdogan direkt ngre çështjen e rishikimit të saj.
