A do ta pyesi shumë politika e lartë amerikane bllokimin që Parlamenti i sapozgjedhur mund t’i bëjë Reformës ne Drejtësi?

Kryesore Opinion

Spartak NGJELA  /

Politka amerikane as që pyet për këtë. Kur ndërtohet një politikë interesi global, kur ky interes global është imediat dhe i një rëndësie të veçantë për poltikën me një vend aleat, një superfuqi siç është Amerika, ajo, brenda kujdesit për historinë pyet:
A ka forca anti – amerikane që të kenë krijuar një fluks popullor dhe intelektual në atë vend?
A është ky vend në NATO.
A ka ky vend një emigracion të spikatur në SHBA?

Sigurisht që ka edhe pyetje të tjera, por kjëto janë më kryesoret. Por që të tria këto pyetje, për Shqipërinë e kanë përgjigjen pozitive: në Shqipëri nuk ka fare forca antiamerikane të grupuara se popullsia shqiptare është sot 97 përqind proamerikane; Shqipëria është vend i NATO-s, dhe këtu është futur me kërkesën direktë të Shteteve të Bashkuara; emigracioni shqiptar në Amerikë është numur i madh, dhe me shumë peshë.

Në funksion të kësaj të vërtete, kuptohet se politikisht nuk ka asnjë forcë në Shqipëri që të mund të kundërshtojë politikën amerikane për Reformën në Drejtësi, dhe për tre apo katër reformat e tjera që janë domosdoshmëri në ecurinë e historisë së re të Shqipërisë, sepse, në këtë politikë, për shansin historik të shqiparëve, interesi amerikan përkon plotësisht me interesin shqiptar në Ballkanin Perëndimor.

Është evidente që korrupsioni politik i niveleve të larta i ka bërë të gjitha përpjekjet deri tani që ta bllokojë këtë reformë, por politika amerikane dhe ajo gjermane, e kanë thyer këtë bllokim, veçse duhet thënë se vonesa e implemetimit të reformave ka ardhur si pasoje e obstruksionit që deri tani ka bërë Partia Demokratike.

Nën një optikë të politikis së pastër, sot, politika amerikane nuk e kosideron mbështetëse poltikën e krerëve të Partisë Demokratike. Para një muaji, amerikanët sygjruan që në krye të Partisë Demokratike të vinte Eduard Selami; por mendjelehtësia Berisha nuk e la edhe një herë Partinë Demokratike të merrte përfitimet normale të një poltike të lartë, sepse dy, tre apo katër liderët e saj i tremben aktivitetit amerikan antikorrupsion në Shqipëri.

Natyrisht të dalësh kundër një reforme që është jetësore për popullin tënd, dhe këtë ta justifikosh me gjykime fëminorë, tregon se nuk je në politikë, dhe pasioni që të ka çuar në likuidimin e të gjithë intelektializmit në PD, të çon realisht edhe kundër një reforme e cila, e implementuar, krijon mundësinë e futjes së Shqipërisë në Bashkimin Europian.

Pikërisht këtu del një pyetje:
Kush nuk e dëshiron Shqipërine anëtare të BE?
Rusia është kundërshtari kryesor; dhe sigurisht që bashkë me të është edhe Beogradi.
Bashkë me Rusinë dhe Beogradin, këtë anëtarësim nuk e parnon as korrupsioni i niveleve të larta në Shqipëri.

Në fakt ky është gjykimi kryesor i plotikës aktuale: korrupsioni shqiptar i niveleve të larta, dhe Rusia, nuk mund ta prnojnë që Shqipëria të jëtë anëtarë me të drejta të plota në Bashkimin Europian.

Atëherë gjykimi i shëndoshë të çon në logjikën se këta të dy mund të bashkohen për të zhvendosur Shqipërinë drejt Moskës dhe Beogradit; dhe këtë vetëm për interesin e tyre.

Dhe cili është interesi i korrupsionit shqiptar të niveleve të larta?
Interesi i tij është ruajtja e pacenuar e pasurisë së tij të vënë në mënyrë të paligjshme; por edhe e pushtetit politik. Kurse, si opcion i tretë, është edhe destabilizimi i Shqipërisë; mjafton që këta të korruptuar t’i shpëtojnë ndëshkimit dhe humbjes së pasurisë së paligjshme që kanë aktualisht në dorë.

Sigurisht që një politikë e tillë nuk mund të ketë më shpresë në Shqipëri. Politika amerikanë e ka të kontrolluar shumë mirë gjendjen sociale dhe situatën politke në Shqipëri, dhe po pret implementimin e reformave me rritëm të shpejtë nga Parlamenti i ri.

Po pse u fol dhe flitet për një bashkëqeverisje PS, PD?

Nësë kjo ekziston, patjetër që është opcioni bllokues i antireformës. Por në thelb është një dështim për këto arsye:

Nëse do të krijohet një bllok politik antireformë, politika amerikane do ta godiste hapur si antiamerikanizëm, dhe anim i politikës shqiptare drejt Moskës.

Nëse do të kishte që goditje të tillë nga nivelet e larta të politikës amerikane, dhe sigurisht që do të ketë, “bllokuesit” e vobegtë nga mendja nuk do të gjejnë vend ku të futen, se rrëzohen nga forecat proamerikane shqiptare edhe në parlament, edhe në frymën e popullit. Sepse kjo do t’i irritonte me revoltë të gjithë shqiptarët, të cilët do të pyesnin: Prapë me Rusinë?
Prandaj kjo është një pamundësi absolute, dhe nuk ka mundësi që as të mendohet, të paktën për Partinë Socialiste.

Kjo është arsyeja që Reforma në Drejtësi, dhe tre apo katër reformat e tjera të lidhura me të, nuk mnd të bllokohen.