Krizat shumë serioze, të tilla si përndjekja e grekëve nga Konstandinopoja në vitin 1955, pushtimi i Qipros në vitin 1974 dhe situata e shëmtuar në marrëdhëniet greko-turke ishin arsyeja kryesore që pas vizitës së parë të një presidenti turk në Greqi më 1952, ata duhej të kalonin 65 vjet për të sjellë një tjetër president turk në Athinë
Më 2 dhjetor 1952, Presidenti turk Jelal Bajar vizitoi Athinën. Prania e Presidentit turk në Greqi ishte për shkak të inaugurimit të shkollës së mesme për pakicën muslimane në Komotini, e cila, me sugjerimin e Mbretëreshës Frederik, mori emrin e tij. Vizita e Bayar në Greqi ishte një triumf i diplomacisë dhe afrimit të Athinës dhe Ankarasë në një kohë kur Turqia ishte për Greqinë një “aleat dhe partner”.
Disa muaj më parë, në qershor 1952, vizita e presidentit turk në Greqi u parapri nga vizita e çiftit mbretëror, Palit dhe Frederikut, në Konstandinopojë. Udhëheqja e dy shteteve të të dyja vendeve konfirmoi më së miri atë që ndodhi më 18 shkurt 1952, e cila ishte jo më pak se pranimi i njëkohshëm i të dy shteteve në NATO. Këtë gjë theksoi edhe sot Erdogani ne takimin me homologun grek se ishte Turqia qe futi Greqine ne Nato.
Lufta e Ftohtë evoluar në lojë dominante të fuqisë gjeopolitike dhe konkurrencës gjeostrategjike në planet. Greqia sapo ka dalë nga vorbulla e 40-të, ku ka përjetuar një luftë fitimtare kundër Italisë, një okupim i vështirë katërfish (Gjermania, Italia, Bullgaria, Shqipëria) dhe një luftë civile edhe më shkatërruese. Turqia kishte arritur të mbetet “neutrale e zgjatur” gjatë Luftës së Dytë Botërore, por gjithashtu u përball me një kërcënim të drejtpërdrejtë nga ana e Bashkimit Sovjetik, i cili kërkoi kontroll mbi ngushticën. Si Greqia, ashtu edhe Turqia, përballë “rrezikut komunist” dhe brenda ekuilibrit të gjerë gjeopolitik të Eurazisë, pranohen në Traktatin e Atlantikut të Veriut si një hapësirë e vetme gjeopolitike dhe gjeostrategjike. Me fjalë të tjera, vizita e çiftit Mbretëror të Greqisë në Turqi dhe Presidenti turk në Greqi ishte një shenjë e pranimit të të dy vendeve në Traktatin e Atlantikut të Veriut dhe hartimin gjeostrategjik të ligjeve gjeopolitike të Perëndimit, të cilat në thelb e perceptojnë atë që aksit grafik ujor Mesdheu i Detit të Zi nga Strait-Aegean-Lindore si një kompleks i vetëm gjeopolitik.
Që atëherë për fat të keq, shumë ngjarje kanë ndodhur, të cilat theksuan epiqendrën e afrimit greko-turk. Tri vjet kanë kaluar që nga vizita e Bayarit dhe me pretekstin e Qipros si ngjarjet e shtatorit 1955, zhvillimet në Qipro dhe provokimin e Ankarasë ndaj Athinës në çdo nivel. Pra, presidenti i ardhshëm turk pas Bajarit, i cili vjen në Greqi në vend që të hapë një shkollë, na kërkon “çelësat” e Trakisë dhe ishujt e Egjeut
Le të shpresojmë se vizita e presidentit turk pas “Fitilit” që ai ka vënë në deklaratat e tij dje nuk do të përzënë një fiasko sepse një vizitë pasuksesshme në një nivel të tillë është shumë më keq se sa një jo-vizite. Në orët e ardhshme do të tregojnë nëse Athina ka përgatitur agjendën dhe programin mënyrë që të mos dëmtojë interesat kombëtare të Greqisë.
Askush nuk pret që zoti Erdogan të heqë dorë nga “kufiri i zemrës së tij” pas presionit nga Athina, por qeveria greke ka një detyrim ndaj qytetarëve grekë, historisë së vendit dhe sigurisë së gjeneratave të ardhshme për të siguruar që nuk do të vijë asnjë mysafirë në vendin tonë të veprojë si pronar dhe mjeshtër “, transmenton NEWSBEAST
